Vinte anos non é nada
-Que queres ser de maior?
Desde moi cativa eu o tiven ben claro.
-Eu quero ser escritora. E ser xornalista. E falar pola radio. E viaxar polo mundo. E...
Os soños son de quen os persiguen.
Eu quería ser unha daquelas voces que miña nai escoitaba cada noite no pequeno transistor do seu cuarto. Eu quería ser a locutora que presentaba os discos que me facían bailar na cociña, mentres axudaba á miña nai a mondas as patacas ou fregaba a louza. Eu quería...
Din os sabios do lugar que para que os soños se convirtan en realidade, hai que perseguilos. E cando os acadas, amarralos forte para que non esvanezan.
Houbo un tempo no que soñei con facer radio, e así conseguín que a miña voz sucase as ondas.
Hoxe, cando xa hai máis de vinte anos da miña última emisión, case me parece un soño.
